Κλασσική φυσικοθεραπεία

Η κλασσική φυσικοθεραπεία μας βοηθάει να μειώσουμε τον πόνο και την φλεγμονή, να ενισχύσουμε τις επουλωτικές διαδικασίες, να εμποδίσουμε την ανάπτυξη ουλώδους ιστού και γενικά να βοηθήσουμε στην κινητοποίηση των αρθρώσεων και των γύρω ιστών τους.


Η κλασσική φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει modalities:


Εξειδικευμένες τεχνικές

Manual therapy

ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΙΚΗ

Είναι μια κλινική προσέγγιση που βασίζεται σε δεξιότητες και τεχνικές δια των χειρών του θεραπευτή όπως:

  • Mobilization - κινητοποίηση

  • Manipulation - χειρισμοί

  • Θεραπευτικές ασκήσεις

  • Κινητοποίηση μαλακών ιστών ( soft tissue mobilization)

  • Κινητοποίηση νευρικού ιστού (nerve tissue mobilization)

Οι παραπάνω τεχνικές επιλέγονται μετά από συγκεκριμένη κλινική αξιολόγηση σκέψη και συλλογιστική (evidence based practice) λαμβάνοντας υπόψη και το βιοψυχoκοινωνικό μοντέλο κάθε ασθενή ξεχωριστά.

Κύριος Στόχος

Σαν κύριο στόχο έχει να διαγνώσει, να διαφοροδιαγνώσει και να θεραπεύσει νεύρο-μυο-σκελετικές δυσλειτουργίες με σκοπό τον έλεγχο του πόνου, την αύξηση της τροχιάς κίνησης (rom), την μείωση και τον περιορισμό της φλεγμονής των ιστών, προσφέροντας: ανακούφιση - χαλάρωση, βελτίωση της λειτουργίας των συσταλτών και μη συσταλτών ιστών, ελαστικότητα, δύναμη, αντοχή, σταθερότητα, διευκολύνοντας την κίνηση και την λειτουργικότητα.

Μηχανική διάγνωση και θεραπεία

MCKENZIE SYSTEM

Η μέθοδος Mckenzie είναι ένα πρωτόκολλο αξιολόγησης και αντιμετώπισης ασθενών με σπονδυλικά προβλήματα και προβλήματα άκρων.

Επιτρέπει στους κλινικούς να επιλέγουν με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα τους ασθενείς, ιδίως αυτούς με πόνο σπονδυλικής προέλευσης, για να λάβουν τις κατάλληλες υπηρεσίες που έχουν ανάγκη.

Βασίζεται στην λήψη:

1

Ενός πλήρους ιστορικού μέσα από το οποίο παίρνουμε πληροφορίες για την φύση και την μηχανική συμπεριφορά της κατάστασης του ασθενούς.

2

Κλινικής εξέτασης όπου αξιολογείται η επίδραση των μηχανικών φορτίων στην κλινική εικόνα του ασθενούς. Συγκεκριμένα, κινήσεις ή θέσεις που επηρεάζουν τα συμπτώματα με στόχο την κατάταξη των ασθενών σε συγκεκριμένα σύνδρομα.

Η αξιολόγηση προσδιορίζει επίσης τον μη-μηχανικό πόνο ή αντενδείξεις για την θεραπεία και σε αυτή την περίπτωση ο ασθενής παραπέμπεται άμεσα οπου ειναι αναγκαίο.

Η σωστή αξιολόγηση...

MCKENZIE 3_2
..., η μηχανική διάγνωση και η αναγνώριση της προτίμησης της κινητικής κατεύθυνσης, αποτελεί το κλειδί για μια σειρά αποτελεσματικών ασκήσεων με συγκεκριμένες στρατηγικές φόρτισης και συμβουλές για κάθε σπονδυλικό πρόβλημα.

Το σύστημα Mckenzie...

MCKENZIE 4_2
... δίνει έμφαση στις στρατηγικές αυτοδιαχείρισης, χρησιμοποιώντας τεχνικές του θεραπευτή μόνο όπου ενδείκνυται. Παρέχει στους ασθενείς έλεγχο, γνώση και υπευθυνότητα για το πρόβλημα τους και τους απαλλάσσει από εξαρτημένες θεραπείες.

Θεραπευτική άσκηση

MEDICAL TRAINING THERAPY

Οι θεραπευτικές ασκήσεις χρησιμοποιούνται ευρέως στις θεραπείες μας τόσο σαν μέρος των συνεδριών όσο και σαν ένας τρόπος να διδάξουμε τους ασθενείς μας πως να αυτοδιαχειρίζονται τα προβλήματα τους και να προλαμβάνουν τυχόν υποτροπές μετά το πέρας των συνεδριών.

Πρόκειται για εξατομικευμένα προγράμματα ασκήσεων ανάλογα με την:

  • Παθολογία

  • Λειτουργική ανικανότητα

  • Ηλικία

  • Δυνατότητες

  • Ανάγκες (καθημερινές ή αθλητικές)

Η αερόβια άσκηση, οι ασκήσεις ευρούς τροχιάς, οι ασκήσεις σταθεροποίησης κορμού, οι ασκήσεις ελαστικότητας , ενδυνάμωσης, ισορροπίας και νευρομυϊκής συναρμογής αποτελούν βασικά συστατικά ενός τέτοιου προγράμματος.

Μέσω της θεραπευτικής άσκησης χαλαρώνουμε τους συσπασμένους μυς, τένοντες, την περιτονία, κινητοποιούμε τις αρθρώσεις, βελτιώνουμε την κυκλοφορία και την αναπνευστική ικανότητα, μειώνουμε τον τόνο, το stress και βελτιώνουμε την ισορροπία, την μυική δύναμη και την αντοχή.

Διαχείριση χρόνιου μυοσκελετικού πόνου

ΟΞΥΣ - ΧΡΟΝΙΟΣ ΠΟΝΟΣ
Οξύς πόνος –και όμως είναι αναγκαίο.
Ο οξύς πόνος είναι ένα αντανακλαστικό μέσο προστασίας και ειδοποίησης του οργανισμού ότι το σώμα μας έχει υποστεί ή πρόκειται να υποστεί βλάβη. Τέτοιου είδους βλάβη μπορεί να προκληθεί από διάστρεμμα, κάταγμα, έγκαυμα ή όταν κάποιος υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Κυρίως αυτός ο πόνος συμβαίνει λόγω βλάβης των ιστών όπου και υποχωρεί όταν αυτοί αρχίζουν να επουλώνονται.
Χρονιος πόνος: Σύμπτωμα ή ασθένεια;
Αποκαλούμε χρόνιο πόνο τον πόνο που διαρκεί πάνω από 3-6 μήνες. Ο πόνος δεν υποχωρεί ακόμα και όταν η βλάβη ή η ασθένεια που τον δημιούργησε μπορεί πλέον να μην υπάρχει. Είναι ένα πολύπλοκο και σύνθετο νευροφυσιολογικο φαινόμενο που δημιουργεί μια υπερευαισθητοποιηση του νευρικού συστήματος που οδηγεί στην αύξηση της αντίληψης του πόνου. Μειώνεται ο ουδός αντίληψης του πόνου και το άτομο πονάει πιο εύκολα και υπεραντιδρα με πολύ μικρότερης έντασης ερεθίσματα. Ο εγκέφαλος πυροδοτεί σήματα πόνου εκεί όπου θα έπρεπε να μην υπάρχουν. Συνήθως συνυπάρχει και με άλλα σύνοδα συμπτώματα όπως κατάθλιψη, αυξημένο stress, αϋπνία, αίσθημα κόπωσης, δυσκολίες μνήμης, συγκέντρωσης, υπερφαγία, δυσκοιλιότητα ,διάρροια.
Σε τι στοχεύουν οι φυσικοθεραπευτικες παρεμβάσεις με στόχο την κεντρική απευαισθητοποιηση;
  • στην μείωση της έντασης και της συχνότητας του πόνου
  • στην εκπαίδευση για αλλαγή στάσης του ίδιου του ασθενή έχοντας ένα πιο ενεργό ρόλο απέναντι στο πρόβλημα
  • στην βελτίωση της λειτουργικότητας του έτσι ώστε να είναι σε θέση να πραγματοποιεί τις καθημερινές και επαγγελματικές του δραστηριότητες με την απαιτούμενη δύναμη ζωτικότητα και αντοχή.
Η διαχείριση του χρόνιου πόνου παραμένει μια πολύπλοκη διαδικασία όσο αφορά την αντιμετώπιση και πολλές φορές χρειάζεται ομάδα αποκατάστασης από γιατρό και εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας.

Νευρομϋική αποκατάσταση

Η αποκατάσταση παραμένει ένας σημαντικός κρίκος της θεραπείας μετά από εγκεφαλική βλάβη και η παροχή φυσικοθεραπείας είναι σημαντικό συστατικό της.

ΠΟΥ ΣΤΟΧΕΥΕΙ
Στοχεύει στην μείωση της ανικανότητας και της αναπηρίας που βιώνεται ως αποτέλεσμα μιας τέτοιας ασθένειας. Λαμβάνοντας υπόψη πάντα την φύση, το χαρακτήρα της και την δυνατότητα φυσικής ανάρρωσης από αυτήν.
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗΣ
Μεταξύ του εμπλεκόμενου ασθενή, της ομάδας αποκατάστασης της οικογένειας ή του συντρόφου Μία προσέγγιση ολιστική που σχετίζεται με όλο τον ασθενή, την κινητική, αισθητική, αντιληπτική και προσαρμοστική του συμπεριφορά.
Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙ
  • ΤΙ κάνει ο ασθενής: δεξιότητες, δραστηριότητες ανάπτυξης, εξαρτημένος από βοήθεια ή ανεξάρτητος.
  • ΠΩΣ Τρόπος εκτέλεσης της κίνησης, ποιότητα, προσανατολισμός, δράση (ασφαλής-αγχώδης), πρότυπα κίνησης.
  • ΓΙΑΤΙ αποτυγχάνει ο ασθενής; Τι υπολείπεται για επιτυχή δραστηριότητα.
  • Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ
    • Κάνει συγκεκριμένους χειρισμούς : αναχαίτισης, ερεθισμού-διέγερσης, διευκόλυνσης , οι οποίοι τροποποιούνται και σταδιακά αποσύρονται με βάση την αντίδραση, απάντηση του ασθενή.
    • Δίνει στον ασθενή δραστηριότητες - προβλήματα για να δώσει λύσεις. Ψάχνουν να βρουν στρατηγικές μαζί για την εκτέλεση των δραστηριοτήτων.
    • Δίνει δραστηριότητες με στόχο με αρχή και τέλος μέσα στα πλαίσια δυνατοτήτων του ασθενή.
    • Προλαμβάνει δευτερογενείς επιπλοκές. Επώδυνος ώμος - άκρα χείρα.
    Ο ΑΣΘΕΝΗΣ
    Πρέπει να παραμείνει ενεργός σε συνθήκες πραγματικής ζωής. Στόχος και περιβάλλον δομικά κατ' ανάγκη.

    Αθλητικές κακώσεις

    Αθλητικός τραυματισμός

    Αποτελούν ένα συνηθισμένο φαινόμενο τόσο για τους ανθρώπους που ασχολούνται με τον αθλητισμό όσο και για τους επαγγελματίες αθλητές.

    Οι υψηλές απαιτήσεις από την μία σε πολύπλευρο επίπεδο (κινητικό-νοητικό-ψυχικό) και από την άλλη η απότομη έναρξη δραστηριότητας μετά από μακρόχρονη αποχή δημιουργούν κατάλληλες συνθήκες για κακώσεις συχνά από άμεσο τραύμα ή από λόγους υπέρχρησης.

    ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΦΑΣΗΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥ

    Θεμέλιος λίθος για την οργάνωση ενός θεραπευτικού πρωτοκόλλου που δεν αλλάζει σε πρώτη φάση από ένα κοινό μυοσκελετικό πρόβλημα. Χρησιμοποιούνται κλασσικά modalities, εξειδικευμένες τεχνικές που σαν στόχο έχουν την μείωση του πόνου και της φλεγμονής καθώς και την αύξηση της τροχιάς της κίνησης.
    Αξιολόγηση τραυματισμού

    ΕΙΔΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

    α
    Σταδιακή - προοδευτική λειτουργική επανεκπαίδευση με μια σειρά από ασκήσεις: Σταθερότητας, Δύναμης-Ισχύος Αντοχής, Ελαστικότητας, Ιδιοδεκτικότητας και νευρομϋικής προσαρμογής
    β
    Ασκήσεις που προσομοιάζουν στις απαιτήσεις και τα χαρακτηριστικά του αγωνίσματος που κάνει ο αθλητής.
    γ
    Πρόληψη – Εκπαίδευση του αθλητή με σκοπό την μείωση προδιαθεσικών παραγόντων που μπορεί να οδηγήσουν σε επανατραυματισμό.
    δ
    Οδηγίες και ενημέρωση προπονητικού team για σταδιακή επανένταξη στην αθλητική ή αγωνιστική δραστηριότητα.

    Περιδέσεις

    TAPING

    Στα πλαίσια των θεραπευτικών στόχων κάποιων περιστατικών για λόγους διαγνωστικούς και κυρίως θεραπευτικούς χρησιμοποιούνται modalities όπως η περίδεση.

    Το kinesiotape είναι ελαστική ταινία η οποία εφαρμόζεται με τάση στον μύ, σύνδεσμο, περιτόνια ή τένοντα σε θέση διάτασης, στηρίζοντας τις δομές αυτές χωρίς να περιορίζεται η κίνηση. Ταυτόχρονα αποσυμπιέζει τις παραπάνω δομές, αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος, την λεμφική κυκλοφορία και μειώνει το οίδημα. Επίσης επιδρά στο κεντρικό νευρικό σύστημα μέσω των μηχανουποδοχέων για τον έλεγχο του πόνου.

    Στις περιπτώσεις όπου θέλουμε μεγαλύτερη ακινητοποίηση χρησιμοποιούμε ανελαστικό tape ή ακόμα και συνδυασμό αυτών.

    Σε περιπτώσεις επιγονατιδομηριαίου πόνου και εφόσον αυτό απαιτείται γίνεται περίδεση με βάση την θεωρία McConnell .